28 Mayıs 2020 Perşembe

Kaçış

En çok bana ithaf ettiğin şarkıları dinlemeyi seviyorum. Yollara, duvarlara, zincire vurulmuş kilitlenmiş kapılara rağmen... Avuçlarımın ayasından havaya karışan şeyin adı sevgi. Saygı... Şifa...

Sanki karşımdaki sandalyeyi çekip oturmuşsun. Gözlerini üzerime dikmişsin; "Ne yapıyor bu?" diyorsun. "Benim gibi bir adamda ne buluyor? Yakışıklı değilim. Karizmatik de sayılmam. Para desen?.. Çulsuzun tekiyim. Ne buluyorsun bende sen?" 

Pikapta Gabriel Faure'dan Pavane. Bilirim. Sen çok sevmezsin opera... Baleyi de operayı da gerçekçilikten uzak buluyorsun. 

Avuçlarımın ayasından sana karışan... Benim... Gözlerindeki anlamın yuvası da burada. Uzaklara gitsen... Seni, patavatsızlığını, deliliğini, vahşiliğini, isyanlarını, çıkışlarını, öfkelerini anlayamazlar. Dindiremezler... 

Uzaklara gitsem... Beni, sessizliğimi, tebessümlere sardığım gözyaşlarımı, karanlıkta bulduğum huzuru, akıllı davranmak zorunda kaldığım için deliremediğimi, onların kuralları arasında nefessiz kalıp boğulduğumu anlayamazlar. Beni kabuğumdan çıkaramazlar.

Taşıdığın sirke zehir kesiyor. Az kaldı öldürecek seni. Korkuyorum. Öldürecek seni. Yavaş yavaş saracak benliğini. Korkuyorum. Elbet var bir çaresi. Deliliğinin, taşkınlığının, takıntılarının, anlattıklarının, yutkunduklarının var bir reçetesi. Gecenin toynaklı kolları sarsın seni, bırak kendini. 

En çok insanların iki yüzlülüğüne isyan edişini seviyorum. İçimden geçen ne varsa onlara karşı, birer birer söylemeni... Mütemadiyen... Yutkunduklarımı... Açık yürekliliğini... Kaybetmeyi göze alabilmeni... Acı bile çekecek olsan... Göğsünü gerebilmeni zorluklara... Hep zoru seçmeni... Hep tam siper savaşa hazır oluşunu... Menfaatini düşünmeyişini... 

Gözü pekliğini seviyorum en çok. Söylem değil eylem insanı olmanı. Ben seviyorum diye operalara katlanmanı. Seviyorum, içindeki zehri seyreltmeyi.

Ancak senden kaçamayacağım anlamına gelmiyor bu. Gelse keşke. Gelseydi. Gelebilseydi. Onlardan kendime, kendimden sana kaçıyorum. Senden de kendime kaçacağım. Sonra kendimden sana. Kendimden onlara. Onlardan sana. Senden onlara. Onlardan bana. Benden sana. Senden bana. 

Benden size...

 

2 yorum:

  1. İmgeli anlatımın gerçeklikle buluşması. Biraz bulutların arasında biraz toprakta. Yüreğine, kalemine kuvvet Mürvet.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Karagöz ile Hacivat'ın hayal perdesindeki vahdeti gibi...

      Sil

Uzlet Türküsü

  Azık ettim geçmişi kendime Yolum uzun sırtım terli ama gözümde bir direnç var Yanımda bir buruk nota bir yarım güfte Tamam olmayı be...