Sahnedeyim. Sahnede iş yapan şey asalet. İkimiz de biliyoruz; bu oyunu oynayacağız. Küçük bir iskemlenin üzerine çıkıyorum. Gözlerim seni arıyor. Işık ışık bana bakan göz bebeklerini. Aralıklarından umut fışkıran kusurlu dişlerini; gülüşlerini. Beni sevişini. Arıyorum. Uzaklardan adım adım gelişini. Karanlığın bana dokunuşunu hissediyorum. Beni karanlık ve pis dünyasına çekişini fesat dudaklarının. Aşkın aşktan başka bir şey kokmadığını yeniden öğretiyorsun bana. Kaç zaman sonra yeniden duyuyorum bu kokuyu. Bir bodrum katına iniyoruz hep beraber. Kırk ince belli rocker kızdan biri postallarıyla basıyor tekmeyi dağınık metal yığınına. Fişi söküp yeni bir prize takıyor.
Pırıltılar sarıyor çevremizi. Bir renk şöleninin içindeyiz. Yüzülmüş derilerin, çürük et kokularının içindeyiz. Yaşayan ölülerin arasında yürüyoruz. Gülümseyen suratımızla bir uyanışın lokomotifi mi olacağız yoksa?..
Bir girdaptasın şu an. Sanal bir girdaptan, tırmanan sensin belki bir uyanış haydi geyret ve gayret. Önce aynaya bak kendini seyret ve seyret. Aşk mı dedin, lokomatif mi. Aşkı ateşleyen inanç mı ümit mi. Kiru kurula aşk mı olurmuş içten ve samimi. Ölmek olmalı ve fakat dönmek olmamalı ferhat gibi. Kayalara değil kalplere vurmalı son kazmayı. Nasıl bir duygudur bu ki; altüst etti bütün haleti ruhiyemi. Nedir bu sireti halim aynalar yüzümdeki bu mask nedir, yoksa, binbir maskeli miyim münafık aşıklar gibi. Neyim ben!.. Punkçu, popçu, rockçu, repçi bir genç gibi. Kalbe dokunan biri olmalı, kalpten biri...
YanıtlaSil